Psychoterapia czyni cuda.

5 przykazań Slow Life:
- okresl swoje priorytety - zastanow sie co jest w Twoim życiu najważniejse i skup na tym swojąenergię
- naucz sie żyć świadomie - nie pozwól aby stereotypy i przymus ciagłego podnoszenia poprzeczki przesłoniły to, co jest dla Ciebie najważniejsze
- postaw na duchowość - wzbogacaj swoje życie, kontenpluj przyrodę i sztukę, celebruj posiłki, poświęć zas na swoje hobby
- pielegnuj relację z drugim człowiekiem - nie takie płytkie, narzucone przez konwenans, lecz głębokie relacje z najbliższymi Tobie ludźmi
- zwolnij - w ciągłym pędzie nie dostrzeżesz otaczającego Cię piękna

<span class="postbody">Siedziałam przy stole, przyglądając się rodzicom. Jedli zupę jakby
nigdy nic. Nie wiedzieli, że właściwie nie żyję i nigdy się nie
dowiedzieli. Nikt zresztą tego nie zauważył... Tak więc, bracie
samobójco, ja nie żyję od 16. roku życia. Przeżyłeś mnie o rok. A skoro
nie żyję, mogę wszystko - mogę się ośmieszyć, pokazać słabość i siłę,
przyjąć kary i nagrody, mogę powiedzieć, co myślę, mogę robić rzeczy,
których bym nigdy w życiu nie zrobiła. A co z moim Wielkim Przeczuciem?
Sprawdziło się co do każdego szczegółu. Nie patrz na zdjęcie. Jestem
bardzo smutnym człowiekiem jak każdy samobójca. Ale też jako
samobójczyni zrobiłam wiele rzeczy, na które nie odważyłabym się za
życia. Wiele rzeczy, z których jestem dumna, czego i tobie życzę...
Skacz, a potem rób, co chcesz.
Żegnaj."</span>

<span class="postbody">Miałam wtedy 16 lat. W moim pokoju pachniało obiadem, który robiła
mama, w kuchni stukały garnki, słyszałam szum wody w łazience - to mój
tata mył ręce przed jedzeniem. Siedziałam na krześle przodem do okna,
za mną kręciła się mała chrypiąca płyta Beatlesów - 'Yesterday', o ile
pamiętam. Moje przeczucie nie spadło z zewnątrz - było czymś w rodzaju
wewnętrznej fotografii - jakiegoś światła, obrazu przyszłości. Zawsze
będę samotna. Nie dam sobie rady z codziennością. Jestem Nikim, ale mam
siłę i wyobraźnię. Nie będę umiała jej użyć do końca. Będę obiektem
plotek i zazdrości. Będę bezradna wobec ludzi. Wykończą mnie własne
emocje.
Chyba nic już nie myślałam, kiedy podeszłam spokojnie do okna i
otworzyłam je. Gramolenie się na parapet było trochę niezręczne, ale
już potem, kiedy stałam w oknie, kiedy patrzyłam z góry na ulicę,
poczułam spokój i siłę. Całe napięcie odeszło. Wiedziałam, że to, co
chcę zrobić, ma głęboki sens i jest jedynym wyjściem. Pamiętam nawet
gołębia, który chodził po chodniku. Podeszłam bliżej krawędzi, a moją
ostatnią myślą przed skokiem było to, czy gołąb zdąży uciec, kiedy
spadnę. Wtedy mama zawołała mnie na obiad. Miałam już jedną nogę na
zewnątrz i gdyby ktoś z przechodniów podniósł głowę, pewnie by
krzyknął. Stałam tak jeszcze kilka sekund, cofnięcie nogi nie było
łatwe. Ciężar ciała już był po tamtej stronie.
</span>

przeczytaj, ten tekst Szczepkowskiej nauczył mnie żyć inaczej.
<span class="postbody">

Drogi samobójco, napisałeś do mnie wstrząsający list. Przepraszam, jeśli cię urażę, ale
jak na samobójcę to normalne. Wszystkie listy samobójców są
wstrząsające siłą rzeczy. A więc masz 17 lat i chcesz z tym skończyć,
bo czujesz się Nikim (nie rozumiesz, co czytasz, nie umiesz zapamiętać
najprostszych zdań, nie możesz się skupić, więc nic z ciebie nie
będzie), a jednocześnie czujesz się Kimś, i to bardziej od innych,
tylko wiesz, że nikt tego w tobie nie widzi i nie zobaczy. Walka Nikogo
z Kimś toczy się od rana do rana i jesteś tym wykończony. Napięcie nie
do zniesienia. 'I niech mi nikt nie mówi, że wystarczy zmienić myślenie
- ja to wiem i czuję, że sobie nie poradzę. Moje przeczucie jest
silniejsze od waszych gadek. Ale w to i tak nikt nie uwierzy'.

Ja wierzę. Nie istnieje prawdziwsza prawda od przeczucia. Żadna
joga ani kursy terapeutyczne nie zatrą przeczucia. To jest ziarno
prawdy. A więc masz rację. Po prostu sobie nie poradzisz. Walka Kogoś z
Nikim będzie tylko narastała - raz zwycięży jeden, raz drugi - będziesz
się porywał na rzeczy, które cię przerosną, wkrótce staniesz się
pośmiewiskiem, a jednocześnie obiektem zazdrości. Zresztą ty przecież
nie znajdziesz żadnej pracy, skoro nie możesz się skupić na kilku
zdaniach. Będziesz się wałęsał po ulicach, aż skonasz z głodu, więc to
wszystko na jedno wychodzi. Dlatego masz zamiar skoczyć z okna. Jak
rozumiem, skoro jednak piszesz list, to może liczysz na radę lub pomoc.
Proszę bardzo, oto moja rada. Zrób to. Naprawdę. Skocz z okna. Nie ma
nic lepszego od skoku z okna. Mówię ci to z czystym sumieniem Ja. Twoja
siostra. Samobójczyni. Tak, ja też kiedyś skoczyłam z okna. I co?
Wiadomo co. Rozbiłam się o bruk i nie żyję. Popełniłam samobójstwo,
skacząc z okna swojego mieszkania...
</span>

biegniesz do światła ,tak bez wytchnienia,spalona slońcem, nie szukasz cienia ,
biegniesz tak ciagle i wciąż od nowa,  a wokół  słyszysz te właśnie  słowa ...biegnij do światła ,tak bez wytchnienia,spalona słoncem ,nie szukaj cienia,biegnij  tak  ciagle i wciąż  od nowa ,taka to  z życiem , ta nasza  rozmowa.

Zawsze można wstąpić do sekty, która na pewno zmieni nasze życie.