nie ma jak negowac człowieka przez pryzmat jeden sprawy
a jan paweł II jest polakiem który stanął na wyskosciach nile ludzkich mozliwosci
-chyba nie znamy go na tyle ile powinnismy
- po lekturze pamiec i tożsamość mam inne zdanie od tego negatywnego
- MIŁOŚĆ SIEBIE AŻ DO NEGACJI SIEBIE- TO SKAD,,,,
- A MOŻE DO NEGACJI WSZYSTKIEGO

Najwięcej do powiedzenia oczywiście mają ci, którzy ostatni raz byli w kościele podczas swojej pierwszej i ostatniej Komunii.

Jan Paweł II nie wiedział nic o tych dzieciach molestowanych przez księży. Nie każda sprawa dochodzi aż do Watykanu, a poza tym żaden święty nie jest bez skazy. Ich historie najczęściej mówią o tym, jak ludzcy, pełni błędów oni są. Mimo to, starają się czynić dobro. To czyni ich świętymi.

Kościół nadaje najwyższe odznaczenie komuś, kto mógł w porę zapobiec powiększaniu się brzydkiej skazy, lecz wybrał całkowitą bezczynność. (…) Jest coś odrażającego i głęboko krzywdzącego w postępowaniu duchownych hierarchów, którzy skazują na niebyt te wszystkie zdradzone ofiary księży. Jan Paweł II mógł być wielkim rewolucjonistą w historii Kościoła, lecz jako człowiek, który zaniedbał tak poważny kryzys moralny, nie może być określany jako "święty". Skoro Watykan wynosi kogoś takiego na ołtarze, to tak jakby potraktował z lekceważeniem te wszystkie dzieci i młodzież, które ucierpiały powierzone opiece duchownych. Z iście świętym lekceważeniem!

Jego życie i zdjęcie są super - aż chce się o nim powiedzieć święty dziadzio.

Wyczytałem, iż bł. Jan XXIII jako kardynał odwiedził dwukrotnie Polskę.

Będziemy mieli dfwóch, nowych. współczesnych świętych - godnych naśladownictwa